Δευτέρα

Πειθώ ,τρόποι πειθούς,debate


Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της κριτικής σκέψης είναι η πειθώ..Η πειθώ,οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να πείσουμε κάποιον για την ορθότητα των αποψεών μας ,είναι σημαντικά μέρη της εκπαίδευσης των παιδιών και δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε στο Δημοτικό.
'Ηδη στην ηλικία των 11 τα παιδιά χρησιμοποιούν τρόπους και μέσα για να πείσουν κάποιον να παίξει μαζί τους ή επιχειρήματα για να πετύχουν το στόχο τους   αλλά αυτό γίνεται σαν απλή διεργασία χωρίς γνωστικό υπόβαθρο..Αν χρησιμοποιήσουμε αυτή τη μικρή επιφανειακή γνώση  και διαμορφώσουμε μια διδασκαλία αντιστοιχη της ηλικίας των παιδιών μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω ,δηλαδή όχι μόνο να τη χρησιμοποιούν αλλά και να ανακαλύπτουν και με ποιο τρόπο ο άλλος μπορεί να τα πείσει..Η παρακάτω παρουσίαση είναι απλά πρακτικές με τις οποίες δίδαξα την πειθώ στους μαθητές και που πιστεύω να φανεί χρήσιμος οδηγός σε όλους όσους θελήσουν να ασχοληθούν.

Μηρτσέκη Βασιλική


Για τα debate χρησιμοποιούμε την πειθώ..Αν και έχει γίνει πριν 2 μήνες αναφορά στο πως διεξάγουμε debate αυτή τη φορά τα βάζω μαζί για διευκόλυνση..

Κυριακή

ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ -ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ


Μερικές φορές η συνεργασία μεταξύ των γονέων και του σχολείου αμφισβητείται. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ο δάσκαλος ανησυχεί για το μαθητή και οι γονείς δυσκολεύονται να σχετιστούν  με τον δάσκαλο ή να δεχτούν  τις γνώσεις του.

Αποτρέψτε προβλήματα
Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί μια δύσκολη συνεργασία μεταξύ σπιτιού και σχολείου είναι να υπάρχει μια καλή σχέση συνεργασίας με όλους τους γονείς. Αν έχετε δημιουργήσει μια καλή σχέση , οι πιθανότητες είναι μικρές όσον αφορά στο να δημιουργηθούν σημαντικά προβλήματα. Βασικό όμως είναι τα μέρη (γονείς και δάσκαλοι) να συνεργάζονται σε   δύσκολα θέματα.
Όταν οι γονείς αισθάνονται πως οι εκπαιδευτικοί είναι δεκτικοί απέναντί τους (όχι υποτακτικοί )  με σεβασμό για την προσωπικότητά τους,όταν δείχνουν  ότι ενδιαφέρονται για να ακούν τους γονείς και παρουσιάζουν μια θετική στάση απέναντί τους, οι περισσότεροι γονείς τότε συνεργάζονται πιο εύκολα. (Pate & Andrews, 2006).Επιπλέον, φαίνεται να είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο δάσκαλος είναι διατεθειμένος να προσφέρει κάτι επιπλέον όταν είναι απαραίτητο για την αντιμετώπση ενός κινδύνου που αφορά το παιδί .Η αμοιβαία επικοινωνία μεταξύ των εκπαιδευτικών και των γονέων, εφόσον και τα δύο μέρη έχουν τη θέση τους -και αυτό έχει διευκρινιστεί από την αρχή - θα προωθήσει τη διαφάνεια στις ενέργειες των δύο μερών ,και τη συνεργασία.

Γονείς που αντιδρούν
Όταν ένα παιδί ή ένας έφηβος αντιμετωπίζει δυσκολίες στο σχολείο, οι περισσότεροι γονείς είναι ευάλωτοι στη συνάντηση με το δάσκαλο ή άλλους επαγγελματίες. Μερικοί γονείς είναι πιο ευάλωτοι από άλλους, και δεν θα προχωρήσουν στη συνάντηση μαζί τους   καθώς είτε  δεν ξέρουν τι είναι αυτό που δημιουργεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το παιδί τους και κρατούν αμυντική στάση (από ντροπή ή από θυμό ή γιατί οι προσδοκίες τους σχετικά με το παιδί τους ματαιώνονται και δεν είναι έτοιμοι ή δεν ξέρουν να τις αντιμετωπίσουν)είτε γιατί δεν θέλουν ,παρόλο που βλέπουν το πρόβλημα ,να το παραδεχτούν μπροστά σε κάποιον τρίτο ακόμα και αν είναι ο δάσκαλος των παιδιών τους καθώς θεωρούν ότι μπορούν μόνοι τους να διορθώσουν το «πρόβλημα»και δεν θέλουν κανένας να τους το επισημαίνει. Μιλώντας σε κάποιον είναι από μόνο του ένα ευαίσθητο θέμα, ειδικά αν πρόκειται για θέματα δυσκολιών του παιδιού τους και αυτό το ξέρουν καλά...Οταν ο δάσκαλος καλεί ένα γονέα σε συνάντηση αυτή  πρέπει να υλοποιηθεί με υψηλό βαθμό ευαισθησίας και σεβασμού. Σε αντίθετη περίπτωση oι γονείς εύκολα θα κρατήσουν αμυντική στάση  η οποία μπορεί να προκαλέσει ισχυρές συναισθηματικές αντιδράσεις (μεταξύ δασκάλου και γονέα). Αν ο δάσκαλος γνωρίζει τη γενική στάση που κρατούν οι γονείς σε ζητήματα  που περιστρέφονται γύρω από την ανησυχία τους για το παιδί, μπορεί να βοηθήσει με τον τρόπο του ώστε  να διευκολύνει αυτό το είδος της ενημέρωσης και της συνεργασίας... Μερικοί γονείς όταν είναι ευάλωτοι το δείχνουν αυτό με το να είναι λυπημένοι  ή σιωπηλοί κατά την επικοινωνία  αλλά άλλοι μπορεί να είναι θυμωμένοι και  να προχωρήσουν σε κακή  κριτική του δασκάλου και του σχολείου (παρόλο που δεν έχουν σκοπό ή πρόθεση ο εκπαιδευτικός και το σχολείο να βλάψουν κανένα αλλά αντίθετα θέλουν  να βοηθήσουν ένα νέο παιδί να εντοπίσει και να διορθώσει μια λάθος συμπεριφορά(.. Με το να είναι προετοιμασμένοι   λοιπόν οι δάσκαλοι πως οι γονείς μπορούν να κρατήσουν αυτές τις στάσεις και γνωρίζοντας ότι μπορεί να αντιμετωπίσουν από τη μεριά των γονέων  αυτό το είδος των συναισθηματικών αντιδράσεων, πρέπει να διαθέτουν σχέδια έκτακτης ανάγκης για το τι μπορεί κανείς να πει και να κάνει τη δεδομένη στιγμή.΄Έτσι ο εκπαιδευτικός θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην  αντίδραση των γονέων με τον κατάλληλο τρόπο και να προωθήσει το διάλογο με τους γονείς και μαζί  να επικεντρωθούν στο  τι ο μαθητής χρειάζεται  όσον αφορά τη βοήθεια και την  υποστήριξη του  τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι με στόχο την εξάλειψη της προβληματικής κατάστασης.

Λογική η διαφωνία
Πολλοί εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν  στη συνεργασία με τους γονείς γιατί οι γονείς  δεν συμφωνούν μαζί τους για το ότι ο δάσκαλος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με έναν μαθητή. Ολο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί μεταφέρουν τόσο στους σχολικούς συμβούλους τους  όσο και στις ενδοσχολικές συνεργασίες μεταξύ εκπαιδευτικών  ότι οι γονείς αρνούνται  να δουν ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που αφορά τα παιδιά τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσως μπορεί να  είναι ένα πλεονέκτημα για το δάσκαλο να γνωρίζει πως η έρευνα εδώ και πολλά χρόνια και από πολλές χώρες ,έχει δείξει ότι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς πραγματικά σπάνια συμφωνούν για το   ποιο είναι το πρόβλημα  ενός μαθητής (Achenbach, 1987? Renk & Φαρών, 2004). Τα παιδιά και οι νέοι άνθρωποι δεν εμφανίζουν τα ίδια προβλήματα και την ίδια συμπεριφορά. σε όλα τα κοινωνικά πλαίσια. Ενεργούν συχνά με διαφορετικό τρόπο στο σπίτι και διαφορετικά  στο σχολείο, διότι οι διαφορετικές καταστάσεις που βιώνουν  προκαλούν και  διαφορετική συμπεριφορά. Το σπίτι και το σχολείο  έχουν διαφορετικές απαιτήσεις και προσδοκίες και αυτές θα πρέπει να εκπληρώνουν τα παιδιά, ως εκ τούτου αυτό που γίνεται αντιληπτό ως πρόβλημα σε αυτό το πλαίσιο (σχολείο)δεν γίνεται αντιληπτό με τον ίδιο τρόπο στο άλλο .Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν έχοντας αυτή τη γνώση θα πρέπει να εξηγήσουν στους γονείς ότι το παιδί ζει σε διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια και αυτό σημαίνει και διαφορετική συμπεριφορά Με την αποδοχή  αυτής της συνειδητοποίησης των διαφορετικών πλαισίων δράσης του παιδιού  από τους γονείς (που πράγματι θέλουν χρόνο πολλές φορές να το κατανοήσουν και ο δάσκαλος πρέπει να τους τον δώσει χωρίς να χάσει την επαφή του μαζί τους αλλά διακριτικά να ενημερώνει για το πρόβλημα του παιδιού )μπορούν δίνοντας στοιχεία ο ένας στον άλλο  να καταλήξουν σε μια ολιστική εικόνα του παιδιού.

Συνάντηση με συγκρούσεις

Πολλοί εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να συνεργαστούν  με τους γονείς, ειδικά αν οι γονείς είναι θυμωμένοι.
 Όταν εργάζονται από κοινού για την ανάπτυξη και την εκπαίδευση των παιδιών, είναι φυσικό πως  δεν θα  συμφωνούν πάντοτε για τα πάντα. Για την αντιμετώπιση των διαφωνιών και των συγκρούσεων ένα μέρος του καθενός  πρέπει να συνεργαστεί στενά με τον άλλο. Οι συγκρούσεις όμως  μπορούν  να θεωρηθούν  ως έκφραση της δέσμευσης και των δύο μερών (γονέων και εκπαιδευτικών) για τη στήριξη της  εκπαίδευσης και μάθησης των μαθητών  καθώς και την ανάπτυξη τους(Nordahl, 2007).Μερικές φορές η σύγκρουση λοιπόν είναι μια αναπόφευκτη έκφραση αυτής της συμφωνίας αν και είναι περίπλοκη. 
Τι γίνεται αν υπάρξει σύγκρουση μεταξύ εκπαιδευτικού και γονέα.
Πρώτα από όλα  είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε γιατί υπάρχει γονική διαφωνία και γιατί οι αντιδρούν έτσι οι γονείς. Η επαγγελματική και παιδαγωγική κατάρτιση του εκπαιδευτικού μπορεί να βοηθήσει για  να ηρεμήσει την κατάσταση .Πώς? Είναι σημαντικό  ο δάσκαλος να  δείχνει ότι αναγνωρίζει τα συναισθήματα που έχουν οι γονείς. Αυτό μπορεί να προωθήσει την εμπιστοσύνη των γονέων και τελικά να τους βοηθήσει να ηρεμήσουν και να ακούσουν όσα έχει να πει ο δάσκαλος.. Συχνά υπάρχει  επίλυση των συγκρούσεων με το να  αναγνωρίζουν και τα δύο μέρη  το δικαίωμα να διαφωνούν, και αυτό βοηθάει ώστε να βρει κανείς περαιτέρω στρατηγικές επίλυσης της σύγκρουσης  υπό το φως της εν λόγω διαφωνίας.


 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.. αιτία μιας σύγκρουσης ανάμεσα σε έναν δάσκαλο και ένα γονέα είναι ότι οι γονείς  δεν στηρίζουν ένα μέτρο του σχολείου παρά το ότι αισθάνονται ότι το παιδί έχει προβλήματα. Πιστεύουν ότι αυτοί μόνο έχουν το δικαίωμα να επιβάλλον ένα μέτρο το οποίο θα «συμμορφώσει»το παιδί τους και θεωρούν προσβλητικό το μέτρο και αντιπαιδαγωγικό επειδή επιβάλλεται από το δάσκαλο.
Σε αυτή τη σύγκρουση αυτός που είναι αρμόδιος να λύσει τα ζήτημα είναι ο ίδιος ο εκπαιδευτικός . Στη αρχή  θα πρέπει να βρει έναν χώρο όπου ο γονέας θα ναι πιο ήρεμος και θα νιώθει πιο ασφαλής (πχ να μην είναι παρουσία 10 εκπαιδευτικών στο γραφείο.Ο γονέας νιώθει ευάλωτος και θα προσπαθήσει να επιβληθεί με όποιον τρόπο μπορεί) Κατόπιν και  είναι εξίσου σημαντικό για να ηρεμήσει η κατάσταση,ο εκπαιδευτικός αφού δώσει το χρόνο στο γονέα να ηρεμήσει ,να ακούσει  τι έχει να του πει ο γονέας .Αμέσως μετά θα του εξηγήσει ο ίδιος τι  έγινε. Θα πρέπει να εξηγήσει στο γονέα ότι στο  διαφορετικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται ο μαθητής( και που είναι το σχολείο )υπάρχουν κανόνες και νόρμες που πρέπει να ακολουθεί το παιδί και αρμόδιοι είναι το σχολείο και ο ίδιος για την τήρησή τους αλλά δεν έχει καμία αντίρρηση να ακούσει τις λύσεις  του ίδιου του γονέα που θα πρέπει όμως να εναρμονίζονται με το πλαίσιο που διέπει τη σχολική κοινότητα.. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι πιο εύκολα και για τις δύο μεριές.Σε περίπτωση πάλι που ο γονέας επιμένει  στη δική του άποψη (καθώς υπάρχουν άνθρωποι με υπερτονισμένο «εγώ»)το εκπαιδευτικός ζητά  άμεσα από τον διευθυντή του σχολείου να μεσολαβήσει ως ανώτερο στέλεχος εκπαίδευσης και να διευθετησει το ζήτημα. Είναι σημαντικό να επικεντρωθούν οι λύσεις  στο μέλλον και στο τι θα κερδίσει το παιδί καθώς και στις μελλοντικές πιθανές συμπεριφορές που θα προκύψουν με το μέτρο  και όχι να παραμείνουν  στην περιγραφή του προβλήματος.


Πως να αποφύγετε τις συγκρούσεις.     
Αν κάποιος είναι προετοιμασμένος ότι μπορεί να προκύψουν συγκρούσεις, και έχει μερικές στρατηγικές για το πώς να ανταποκριθεί σε αυτές, θα αποφύγει τα χειρότερα.  Πάρα πολύ μεγάλη έμφαση πρέπει να δίνεται πάνω από όλα   στη συναίνεση και τη συνεργασία. Αυτό θα γίνει  αν διευκρινιστεί από την αρχή  και σε ήρεμο κλίμα και τόνο ότι όλα όσα θα ειπωθούν από τον εκπαιδευτικό είναι για το καλό και μόνο του μαθητή .Αν από φόβο, γιατί δεν θέλουμε μια πιθανή σύγκρουση με το γονέα ,κλείσουμε τα μάτια μπροστά σε κάτι που αφορά το παιδί ,οδηγούμαστε σε αποφυγή ανάληψης των ευθυνών που βαραίνουν τόσο το γονέα όσο και το δάσκαλο, κάτι που θα έχει  βεβαιωμένα μελλοντικές αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί  τόσο σε επίπεδο συμπεριφοράς όσο  και στάσης απέναντι στη ζωή. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθούν οι περιττές συγκρούσεις είναι να δοθεί έμφαση στη δημιουργία  μια σχέσης με όλους τους γονείς αρχικά και κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους..Αυτό μπορει να επιτευχθεί αν από την αρχή της χρονιάς που θα αναλάβετε μια τάξη ακολουθήσετε μικρά και σταθερά βήματα.. Καλέστε τους γονείς  σε μια πρώτη συνάντηση χωρίς να αναφερθείτε στο τι περιμένετε από αυτούς  όσον αφορά το μαθησιακό κομμάτι των παιδιών και φυσικά δεν θα αναφερθείτε στον προγραμματισμό της ύλης..Δεν τους ενδιαφέρει αυτό άμεσα. ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ το γονέα, είναι να γνωρίσει ποιος είναι ο δάσκαλος του παιδιού του και αυτό θα το κάνετε μέσα σε μια γενική συζήτηση. Ορίστε λοιπόν «μέρα πρώτης γνωριμίας».Εκείνη τη μέρα εξηγήστε  τους ποιος’α είστε εσείς,, πώς εργάζεστε ,τι προσέχετε, που δίνετε βάση, τι σας ενδιαφέρει,  και ανοίξτε ένα εύκολο θέμα συζήτησης που αφορά την ανάπτυξη του παιδιού και που σε γενικές γραμμές οι γονείς έχουν άμεση σχέση όπως «παιδί και παιχνίδι» .Στο τέλος και πριν κλείσει η συνάντησή σας αλλά και οι επόμενες αφήνετε μια πόρτα ανοιχτή για συνεργασία όποτε το θελήσουν οι γονείς και ζητήστε το ίδιο να κάνουν και αυτοί  .Επίσης ένα μεγάλο λάθος που κάνουμε σαν εκπαιδευτικοί είναι στην πρώτη συνάντηση να ζητάμε να μας πουν ιδιαιτερότητες των παιδιών τους.Μα δεν σας ξέρουν. Πόσο εύκολο είναι αλήθεια , εσείς, από την πρώτη μέρα ,την πρώτη φορά, να εμπιστευτείτε έναν ξένο;Πως λοιπόν το περιμένετε από τους γονείς. Αν  θέλετε κάτι τέτοιο ορίστε μια μέρα μέσα στην επομένη βδομάδα και ενημερώστε τους  πως θα περιμένετε να μιλήσετε εάν  και εφόσον το επιθυμούν και ότι είστε πρόθυμοι να συνεργαστείτε για το καλό του παιδιού.Εάν έχετε μια καλή σχέση ως βάση, θα μιλάτε πιο εύκολα  και για δύσκολα θέματα.
Όταν προκύπτουν συγκρούσεις, ο δάσκαλος και το σχολείο είναι που έχουν την κύρια ευθύνη να προσπαθήσουν να επιλύσουν την κατάσταση. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να αναλύσουν την κατάσταση με σκοπό να καταλάβουν οι γονείς  τι έχει συμβεί και πώς μπορούν να λυθούν τα προβλήματα. Ωστόσο, δεν πρέπει βιαστούν να δώσουν μια λύση
Κανείς δεν λέει ότι η συνεργασία σχολείου και γονέων είναι εύκολη ,.Μπορούμε όμως να βρούμε μια βάση.Και αυτό είναι προς το συμφέρον των μαθητών μας –παιδιών τους

Μηρτσέκη Βασιλική.




Εμπέδωση Ιστορίας βασισμένη στη βιωματική μάθηση.(προσωπική εμπειρία)

Το δοκίμασα για πρώτη φορά πριν λίγες μέρες. Βασίζεται στη μίμηση προτύπου και στη βιωματική μάθηση.
Δεν ήξερα αν θα δουλέψει και όμως λειτούργησε με ελάχιστα λάθη περισσότερο ως προς την ετοιμότητα της αντίδρασης των παιδιών.Βέβαια χρειάστηκε περισσότερη ώρα από όση είχαμε στη διάθεσή μας μα πάντα βάζω στο πρόγραμμα το μάθημα της Ιστορίας να συνεχίζεται από το  το γνωστικό αντικείμενο της Κ.Π.Α γιατί για μένα αυτά τα 2 μαθήματα είναι αναπόσπαστο κομμάτι και το ένα περικλείει το άλλο.
Επισήμανση.Τα παιδιά δεν ήταν προετοιμασμένα και αυτό ήταν η διαφορά με τις προηγούμενες φορές.Ούτε ήθελα να τα προετοιμάσω. Ήθελα να δω την ταχύτητα αντίληψης,τα αντανακλαστικά ,τη δυνατότητα να αυτοσχεδιάσουν δίνοντάς τους ελάχιστα στοιχεία και το λεξιλόγιό τους.

Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Μπαίνοντας στην τάξη τους ανέφερα ότι  θα κάναμε αναπαράσταση των κεφαλαίων από την ίδρυση της Φιλικής εταιρίας μέχρι την επανάσταση στη Μακεδονία.Φυσικά και απόρησαν και άρχισαν τις ερωτήσεις και εγώ έδινα τις διευκρινίσεις
Μετά δόθηκαν οι ρόλοι-ήρωες.
Το σύστημα θα λειτουργούσε ως εξής.
Εγώ θα μουν ο αφηγητής.Αυτοί θα πρεπε να ακούν προσεκτικά την αφήγησή μου και με το που θα άκουγαν το όνομα του ήρωα που αντιπροσώπευαν θα πρεπε να σηκωθούν να σκεφτούν τα λόγια τους και να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους. Φυσικά δεν είχαν χρόνο να προετοιμαστούν σε καθορισμένες ατάκες γιατί δεν είχαν την απάντηση του άλλου ήρωα ή την ερώτησή του..Ηθελα καθαρά αυτοσχεδιασμό..
Πχ ο Μέτερνιχ έπρεπε να πείσει με επιχειρήματα για τον λόγο που θα πρεπε να καταδικάσουν τις επαναστάσεις κλπ..ή Να αυτοσχεδιάσει ο μαθητής Αθανάσιος Διάκος την απάντησή του απέναντι στον Ομέρ Βρυώνη.
 Ετσι και έγινε.Εγώ ήμουν η αφηγήτρια και τα παιδιά αντιδρούσαν και έπρατταν ανάλογα με το τι έλεγε η ιστορία.
Εμοιαζε με θεατρική παραγωγή που γίνεται στην τάξη.
Κατά τρόπο περίεργο τα παιδιά μεταφέρονταν όντως στη στιγμή και αυτό που με έκανε να χαμογελάω είναι ότι προσπαθούσαν να αλλάξουν την ..ιστορία.Πχ την ώρα που ο Ομέρ Βρυώνης μιλούσε στον Διάκο μαθητής ψιθύρισε σε κάποιον που ήταν- υποτίθεται-  πολεμιστής."Τι τον κοιτάτε ?Σκοτώστε τον Ομέρ να γλιτωσει ο Διάκος"
Η αναπαράσταση των μαθημάτων τελικά  άφησε στα παιδιά πολλά .Μα εκείνο που ήταν ακομα πιο εποικοδομητικό ήταν οι ερωτήσεις τους μετά καθώς και οι διαπιστώσεις τους
ΠΧ."ο Μέτερνιχ τελικά ήθελε να διαφυλάξει το διοικητικό σύστημα της περιόδου εκείνης" " Οι μεγαλες δυνάμεις απο τη μια ήθελαν από την άλλη δεν ήθελαν και αυτό ήταν γιατί κοιτουσαν το συμφέρον που είχαν" ".Οι Οθωμανοί δεν πίστευαν ότι οι Χριστιανοί είχαν τη δύναμη να τους αντισταθούν" ή μου έκαναν ερωτήσεις του τύπου " από που αντλούσαν τη δύναμή τους οι ήρωές μας? " "Πως οργανώθηκε η Φιλική Εταιρεία" κλπ (ειπώθηκαν πολλά μα αναφέρω μόνο μερικες ενδεικτικές διαπιστώσεις ή ερωτήσεις τους)

Στο τέλος  όλα όσα "εζησαν" αναφέρθηκαν από τους μαθητές μου  σε ένα ενιαίο κείμενο που κλήθηκαν να το καταγράψουν.

Νομίζω ότι αξίζει να το δοκιμάσετε ακόμα και στην ιστορία της Δ τάξης όπου τα μαθήματα ενδείκνυνται για κάτι τέτοιο.
Εκείνο που κερδίζει ένας μαθητής με αυτόν τον τρόπο είναι η ενσυναίσθηση.ΤΟ να μπαίνει στην εποχή ,στο μυαλό ,στον τρόπο που σκέφτεται ο ήρωάς του και λειτουργεί και κατανοεί το γιατί πιο έυκολα από ότι αν του κάναμε απλά μια αναφορά εμείς.Εξάλλου  ένα από τα ζητούμενα της εκπαίδευσης των μαθητών μας δεν είναι η ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ? Δοκιμάστε το λοιπόν.


Σάββατο

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ!!!!




Το blog μου 'Σχολική Ατζέντα" είναι εκπαιδευτικο-σχολικό blog ..Και όμως με έκπληξη σήμερα εντελώς τυχαία είδα ότι βρίσκεται μέσα στα 12 τοπ Blog της περιοχής της Αλεξάνδρειας Παρόλο που δεν ανεβάζω ειδήσεις,πολιτικά,κοινωνικά θέματα κλπ βρίσκομαι μέσα σε αυτά..ΓΙα μένα είναι πολύ σημαντικό αυτό γιατί δείχνει πως η σελίδα μου έχει ενδιαφέρον ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ και νιώθω πραγματικά πάρα πολύ όμορφα για αυτό..Σας ευχαρστώ για τη θέση που μου δώσατε και υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να κάνω το blog μου ακόμα πιο ενδιαφέρον...
1Alexandreia-gidas.gr
2.Opolitis.gr
3.Alexandriamou.gr
4.Choirs.gr
5Avena.gr
6.Aixminews.blogspot.co.uk
7.Talemeonline.blogspot.nl
8.Trikala-imathias.blogspot.com
9.Valtos-alexandreia.blogspot.com
10.Sinergasia-politon.blogspot.com
11.Epikairotitanews01.blogspot.com
12.Atsidespaidia.blogspot.com

EDMODO..Ένα πρόγραμμα για δασκάλους και όχι μόνο.

Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι το EDMODO θα με βοηθούσε στη δουλειά αλλά και στην επικοινωνία μου με τους μαθητές μου..
Πού μας  χρησιμεύει λοιπόν  το πρόγραμμα αυτό και ο τρόπος που το χρησιμοποιώ εγώ (σαν μέσο για την ενίσχυση της εκπαιδευτικής πράξης) και πώς τα παιδιά..

 ΓΙΑ ΜΕΝΑ
  • Μπορώ να ανεβάζω εργασίες που έχω στο αρχείο μου .
  •  Υλικό που δεν μπορώ να το μοιράσω στα παιδιά(πχ  ppt:) σχετικά με ένα μάθημα,με τη  χρήση της δυνατότητας "upload αρχείου" που δίνει,ανεβάζω το αρχείο μου και το διανέμω σε όλα τα προφίλ των μαθητών μου οπότε έχουν και μια επιπλέον πηγή για το μάθημά τους
  • Βάζω εργασίες στα παιδιά με τη μορφή εργασιών κουίζ κλπ κάτι που τα διασκεδάζει.
  • Κάνω ανατροφοδότηση, καθώς μέσα από τις απαντήσεις τους μπορώ να δω τα κενά που έχουν και έτσι να ξανασχεδιάσω τη διδασκαλία του αντικειμένου
  • Δεν έχει σχέση με την καθημερινή αξιολόγηση αλλά με βοηθάει να εντοπίζω διάφορα κενά στη μάθηση
  • Αναρτώ   η ίδια συνδέσμους για κάποιο μάθημα το οποίο ενισχύει την εκπαιδευτική πράξη και ταυτόχρονα μπορώ να θέσω ερωτήσεις πάνω σε αυτό και να πάρω άμεσες απαντήσεις
  • Έχω τη δυνατότητα να δίνω στα παιδιά διάφορους συνδέσμους που είναι χρήσιμοι για κάποια εργασία .Έτσι περιορίζω το ταξίδι τους στο Internet  και αποφεύγω  την περίπτωση να πέσουν σε περίεργα sites
  • Μου δίνεται η δυνατότητα να τους προσφέρω επιπλέον γνώση με Links από εφημερίδες,εκπαιδευτικά βιβλία,Links   που μπορεί να τα ενδιαφέρουν..Στόχος εδώ καθαρά η ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας..
  • Να δίνω sites με ψυχαγωγικό υλικό..Από ταινιούλες και βιντεάκια στο you tube μέχρι παιχνίδια..
  • Μπορώ να επικοινωνήσω άμεσα με οποιονδήποτε μαθητή μου 
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ
  • Παίρνουν τα κουίζ και τις εργασίες με τη μορφή παιχνιδιού γνώσεων που έχει  όμως και συναγωνισμό καθώς όποιος φτάσει στο τέρμα έχει και την ανάλογη ανταμοιβή(μια φατσούλα,ένα σήμα κλπ φανερό στους υπόλοιπους
  • Είναι πιο χαλαροί καθώς δεν έχει σχέση  με τις επιδόσεις τους στο σχολείο
  • Εντοπίζουν τα ίδια τα παιδιά τα κενά που έχουν και την επόμενη μέρα ρωτάνε ό,τι δεν κατάλαβαν..Όταν γνωρίζουν  τη γνώση  που δεν αφομοίωσαν καλά  είναι πιο εύκολο να με ρωτήσουν την επόμενη μέρα (ακόμα και στο διάλειμμα)και να τους το εξηγήσω
  • Δεν είναι απαραίτητο να απαντάνε σε όσα βάζω..Ξέρουν ότι απλά είναι κάτι επιπλέον και έτσι δεν πιέζονται..Η αλήθεια είναι όμως ότι συμμετέχουν σε αυτές τις εργασίες ενισχύοντας τις γνώσεις τους και κάνοντας επανάληψη σε ύλη που διδαχθήκαμε.
  • Τους βοηθάει στην προσωπική τους αξιολόγηση και αναγνωρίζουν τι έχουν μάθει,πόσο καλά το έχουν κατανοήσει και έτσι προβαίνουν στη δική τους ανατροφοδότηση μέσω επανάληψης.
  • Μπορούν να ασχοληθούν με όσες ασκήσεις θέλουν, όποτε το θέλουν ,χωρίς το άγχος της παράδοσης..
  • Έχουν δίπλα τους το δάσκαλό τους για να τα βοηθάει αν κάτι δεν καταλαβαίνουν στέλνοντάς του άμεσο μήνυμα
  • Μπορούν να χρησιμοποιούν τα link που δίνω εγώ χωρίς να ψάχνουν μέσα στο internet  μόνα τους κινδυνεύοντας να διαβάσουν και πληροφορίες αβάσιμες
  • Νιώθουν πως είμαστε ομάδα ακόμα και έξω από το σχολείο κάτι που ενισχύει τους δεσμούς μεταξύ μας..
  • Ο μαθητής που λείπει λόγω ασθένειας από το σχολείο μπορεί να παίρνει τα μαθήματα από τις αναρτήσεις του εκπαιδευτικού οπότε ο μαθητής έρχεται όσο μπορέι προετοιμασμένος μετά την ανάρρωσή του.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ
  • Ότι είναι μόνο ΜΕΣΟ  που διευκολύνει την εκπαιδευτική διαδικασία και δεν μπορεί επ΄ ουδενί να αντικαταστήσει την κατά μέτωπο διδασκαλία και την προσωπική επαφή
  • Δεν πρέπει να φορτώνει εργασίες  με σκοπό την αξιολόγηση του παιδιού για τον βαθμό προόδου του.
 Έτσι ξεκίνησε η χρήση του και ελπίζω πραγματικά να είναι αυτό που θέλω και εγώ και πολλοί μαθητές μου..Ένα μέσο διασκέδασης και ελέγχου των γνώσεών τους,ένα μέσο ψυχαγωγίας ,ένα εκπαιδευτικό εργαλείο στην υπηρεσία της τάξης ..

O ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Από τα μέσα του 19ου αιώνα, ο Κοκκινολαίμης συνδέθηκε έντονα με τα Χριστούγεννα, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο σε πολλές χριστουγεννιάτικες κάρτες και γραμματόσημα. Ο θρύλος, μάλιστα, λέει ότι το πουλί αυτό παραδίδει τις ευχητήριες χριστουγεννιάτικες κάρτες στα αγαπημένα πρόσωπα! Η σύνδεση με τα Χριστούγεννα, πιθανόν να προκύπτει από το γεγονός ότι οι ταχυδρόμοι στην βικτοριανή Βρετανία φορούσαν κόκκινα πανωφόρια και είχαν το παρατσούκλι Robin (Κοκκινολαίμης).
Αλλά και το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα στο στήθος του Κοκκινολαίμη είναι συνδεδεμένο με τον Χριστό! Ένα όμορφο, παλιό βρετανικό λαϊκό παραμύθι λέει ότι, όταν ο Ιησούς πέθαινε στο σταυρό, ο κοκκινολαίμης που, τότε είχε καφέ χρώμα, πέταξε προς το μέρος του και τραγούδησε στο αυτί του για να τον παρηγορήσει στον πόνο του. Το αίμα από τις πληγές του Ιησού χρωμάτισαν το στήθος του πουλιού και, από τότε, όλοι οι κοκκινολαίμηδες πήραν το σημάδι του αίματος του Χριστού επάνω τους. Παραλλαγή του θρύλου λέει ότι, το στήθος του «καψαλίστηκε» στην προσπάθειά του να κουβαλήσει νερό για τις ψυχές στο Καθαρτήριο.
Φωτό: controverscial
ΠΗΓΗ: Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή.

Τετάρτη

Χριστουγεννιάτικων κατασκευών συνέχεια..

Όπως είπαμε αρκετές τάξεις του σχολειου μας και οι εκπαιδευτικοί (ειδικά των μικρών τάξεων ) βοηθούν το σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων  1ου και 5ου Δημοτικού σχολείου κατασκευάζοντας για το bazzar τους αντικείμενα προς πώληση..Σήμερα η κ.Κατερίνα Κώτσιου του Γ3 και η κ.Μάλαμα Ειρήνη  του Β2 έφεραν τις δικές τους δημιουργίες στο σχολείο και πραγματικά πες τε μου αν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από όλες όσες βλέπετε στην αγορά..
κ.Μάλαμα Ειρηνη..Κεριά διακοσμητικά με decoupage

Kώτσιου Κατερίνα δεντράκια με σύρμα και πέρλες..

Τρίτη

Kλοπή και παιδί



Aρκετά μικρά παιδιά κάποια στιγμή στη ζωή τους έχουν πάρει ένα αντικείμενο από άλλο παιδάκι ή από κάποιο κατάστημα. Συνήθως οι γονείς τους πέφτουν από τα σύννεφα, όταν ανακαλύπτουν ότι το παιδί τους «έκλεψε». Δεν καταλαβαίνουν πώς μπόρεσε να κάνει κάτι τέτοιο, παρ’ όλο που του δίδαξαν όλους τους ηθικούς κανόνες. Aναρωτιούνται μήπως κάτι δε χειρίζονται σωστά στο θέμα της ανατροφής του. Είναι, άραγε, πολύ αυστηροί ή, αντίθετα, πολύ επιεικείς; Aν, μάλιστα, το παιδί έχει κλέψει κάποιες φορές, φοβούνται μήπως συνεχίσει να το κάνει μεγαλώνοντας και ανησυχούν για το ποια θα είναι η εξέλιξή του.

Όταν το ρωτούν γιατί έκλεψε, τις περισσότερες φορές δεν ξέρει τι να πει.
Tο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Όταν ένα παιδί ηλικίας 3, 4 ή και 5 χρονών πάρει ένα αντικείμενο το οποίο δεν του ανήκει, θεωρείται ότι έκλεψε; Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η έννοια της κλοπής προϋποθέτει ότι το παιδί έχει πρώτα κατακτήσει την έννοια της ιδιοκτησίας, καθώς και την έννοια του καλού και του κακού σε σχέση με τον ηθικό κώδικα της οικογένειας, που συνήθως συμβαδίζει με τα δεδομένα της κοινωνίας. Έτσι, λοιπόν, δεν μπορούμε να μιλάμε για κλοπή πριν από την ηλικία των 7 ετών, όταν δηλαδή το παιδί ξεκινά τη φοίτησή του στο Δημοτικό. Eίναι η ηλικία που η κοινωνικοποίησή του έχει προχωρήσει και αναπτύσσει την έννοια του καθήκοντος. Σχεδόν όλα τα παιδιά έχουν κλέψει κάποια φορά στη ζωή τους, αλλά τα περισσότερα εγκατέλειψαν μόνα τους πολύ σύντομα αυτή τη συμπεριφορά. Eίναι γεγονός ότι δεν είναι εύκολο για το παιδί να θέτει τα όρια ανάμεσα σε αυτό που επιθυμεί και στον τρόπο που θα το αποκτήσει. Aυτό γίνεται σταδιακά.
Πολλές φορές, όμως, είναι πολύ δύσκολο, ακόμη και για παιδιά 10 χρόνων, να κάνουν σαφή διαχωρισμό ανάμεσα «στο δικό μου» και «στο δικό σου». Συζητάμε για κλοπή, μόνον όταν το παιδί κλέβει επανειλημμένα. O χώρος που κλέβουν αρχικά τα παιδιά είναι το σπίτι. Tο μικρό παιδί παίρνει αντικείμενα αρχικά από τα μέλη της οικογένειάς του, τους γονείς, τα αδέλφια, έπειτα από φίλους του, από το σχολείο ή το γυμναστήριο κ.λπ. Tα αντικείμενα που παίρνει είναι συνήθως συμβολικά των επιθυμιών του παιδιού, π.χ., γλυκά, φαγητά, μικρά παιχνίδια, ενώ αργότερα γίνονται πιο χρηστικά, π.χ., χρήματα, δίσκοι, βιβλία κ.ά.
H συμπεριφορά του παιδιού παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις, ανάλογα με την ηλικία. H αίσθηση του λάθους σπάνια υπάρχει στην αρχή. Tο μικρό παιδί οικειοποιείται το αντικείμενο χωρίς ενοχές. Tο αίσθημα ενοχής εμφανίζεται στη συνέχεια και ερμηνεύεται από το φόβο της τιμωρίας. H μητέρα συνήθως είναι το πρώτο άτομο από το οποίο κλέβουν τα παιδιά.


Tι να κάνουν οι γονείς…

― Όταν αντιληφθούν ότι το παιδί έκλεψε, καλό είναι να του εξηγήσουν ήρεμα ότι δεν αφαιρούμε κάτι από τους άλλους χωρίς πρώτα να τους ρωτήσουμε, αποφεύγοντας να δώσουν συνέχεια ή έμφαση.

― Aν το χειριστούν σωστά, η πιθανότητα να ξαναπροσπαθήσει να κλέψει είναι μικρή.

― Tο παιδί, ιδίως στην προσχολική ηλικία, δεν καταλαβαίνει επαρκώς τη διάκριση του «έχω» και του «δεν έχω».

― Aν επανειλημμένα το παιδί καταφεύγει σε αυτή την πράξη, είναι απαραίτητο να αναλογιστούν για ποιο λόγο το κάνει και ενδεχομένως τι μήνυμα θέλει να τους περάσει.

― Aς προσπαθήσουν να επιστρέψουν αυτό που έκλεψε το παιδί, αν βέβαια αυτό είναι δυνατόν, εξηγώντας του τις συνέπειες χωρίς υπερβολές.

― Eίναι σημαντικό να βελτιώσουν την επαφή τους με το παιδί.

― Nα του δείξουν εμπιστοσύνη.

― Nα του μάθουν τρόπους αυτοελέγχου.

― Nα του αναθέσουν πρωτοβουλίες, και έτσι να ενισχύσουν την εικόνα που έχει για τον εαυτό του.

― Στα μεγαλύτερα παιδιά, με την κλοπή σχετίζεται και το χαρτζιλίκι, σε τι ύψος και με ποιες προϋποθέσεις χορηγείται.



― H αφαίρεση αντικειμένων κατά κανόνα σταματά αυτόματα με την πάροδο της ηλικίας. Aν, βέβαια, το παιδί το κάνει επανειλημμένως, καλό θα ήταν να ζητήσουν βοήθεια από ψυχολόγο.

Αλεξάνδρα Καππάτου

Ποια είναι η σωστή θερμοκρασία ενός παιδικού δωματίου?

Όσο η θερμοκρασία πέφτει, τόσο πιο πολύ ανησυχούμε για το αν το παιδί μας κρυώνει. Τελικά ποια είναι η σωστή θερμοκρασία για το παιδικό δωμάτιο και πόσο κρυώνουν ή ζεσταίνονται τα παιδιά; 
Η θερμοκρασία του παιδικού δωματίου και γενικότερα του σπιτιού μας καλό είναι να κυμαίνεται μεταξύ 18-22 βαθμών και ίσως λίγο πιο χαμηλά στη διάρκεια της νύχτας. Για να είμαστε σίγουρες πως δεν έχουμε περισσότερη ζέστη ή κρύο, αρκεί ένα θερμόμετρο δωματίου που θα τοποθετήσουμε στον τοίχο (όχι κοντά στο θερμαντικό σώμα ή στην μπαλκονόπορτα, αλλά σε ένα πιο «ουδέτερο» σημείο).

Το Ίδρυμα για τη Μελέτη των Βρεφικών Θανάτων στη Μ. Βρετανία συστήνει να κοιμίζουμε το βρέφος στο υπνοδωμάτιό μας μέχρι να γίνει 6 μηνών και να διατηρούμε τη θερμοκρασία του υπνοδωματίου μεταξύ 16 και 20 βαθμών Κελσίου. Για τη χώρα μας αυτό πρακτικά σημαίνει πως δεν χρειάζεται να έχουμε θέρμανση όλη τη νύχτα, τουλάχιστον το μεγαλύτερο διάστημα του χειμώνα.

Κλιματιστικό, αερόθερμο ή καλοριφέρ; 
Το πιο σημαντικό για το μωρό τους πρώτους μήνες της ζωής του είναι η σταθερή θερμοκρασία, ανεξάρτητα από την πηγή που τη συντηρεί. Σε γενικές γραμμές η κεντρική θέρμανση είναι η καλύτερη, αφού όλοι οι χώροι που μπορεί να κινηθούμε με το μωρό θα έχουν περίπου την ίδια θερμοκρασία. Λίγες είναι οι περιπτώσεις που το παιδικό δωμάτιο θα χρειαστεί περισσότερη ζέστη, όπως π.χ. να βάλουμε να λειτουργήσει το κλιματιστικό στη ζέστη για μερικά λεπτά ώσπου να τελειώσουμε το μπάνιο του μωρού για να έχει περισσότερη ζέστη όταν το ντύνουμε.

Προσοχή στην υγρασία
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η υγρασία του δωματίου. Τόσο το κλιματιστικό όσο και το αερόθερμο έχουν την τάση να ξηραίνουν υπερβολικά την ατμόσφαιρα, γι’ αυτό η χρήση τους πρέπει να είναι περιορισμένη. Ακόμη όμως κι όταν είναι σε λειτουργία το καλοριφέρ, μια βρεγμένη πετσετούλα επάνω στο θερμαντικό σώμα θα εξασφαλίσει την απαραίτητη υγρασία στο χώρο. Αν και πολλοί γονείς έχουν τη συνήθεια να τοποθετούν ένα κατσαρολάκι με βραστό νερό για να υγραίνεται ο χώρος, είναι καλύτερα να το αποφύγετε γιατί, όταν μεγαλώσει λίγο το μωρό, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ατυχήματος

Πώς θα πετύχω την υγιεινότερη θέρμανση; 
Η υγιεινότερη θέρμανση επιτυγχάνεται με καλοριφέρ αφού η θέρμανση με κλιματιστικά ξηραίνει τον αέρα και είναι υπεύθυνη για εκδήλωση αλλεργιών και λοιμώξεων του αναπνευστικού.

Δυστυχώς, λόγω οικονομικής κρίσης πολλά σπίτια σήμερα ζεσταίνονται με κλιματιστικά, με αποτέλεσμα τα παιδιά, που είναι πιο ευαίσθητα, να παρουσιάζουν ξηρότητα του βλεννογόνου της μύτης, της τραχείας και να βήχουν συχνότερα. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά  αν υγραίνουμε τον αέρα του σπιτιού με έναν υγραντήρα ή κρατώντας ένα παράθυρο λίγο ανοιχτό

Καλό θα ήταν να φροντίζουμε επίσης για τον συχνό καθαρισμό των φίλτρων ώστε να προλαμβάνουμε αλλεργίες και λοιμώξεις.

Η θέρμανση με τζάκι προκαλεί επίσης προβλήματα ξηρότητας των αναπνευστικών βλεννογόνων.

Πώς να ντύσω το παιδί μέσα στο σπίτι; 
Μέσα στο σπίτι το ντύσιμο των παιδιών δεν πρέπει να είναι υπερβολικό. Ντύνουμε τα παιδιά μας  όπως ντυνόμαστε και εμείς. Αν διαπιστώσουμε ότι το μικρό μας είναι ιδρωμένο , ίσως να έχουμε υπερβάλλει στο ντύσιμό του.

Στην περίπτωση που έχουμε νεογέννητο στο σπίτι και μόνο τότε δικαιολογούμαστε να του φορέσουμε ένα ρουχαλάκι παραπάνω , αφού τα νεογέννητα δεν έχουν καλό θερμορρυθμιστικό σύστημα ,δεν προστατεύονται από επαρκές σωματικό λίπος και είναι πιο ευαίσθητα στο κρύο.

Προσοχή όμως! Κάποιοι γονείς το παρακάνουν ντύνοντας και σκεπάζοντας τα νεογνά με υπερβολικά ρούχα και σκεπάσματα, με αποτέλεσμα αυτά να κοιμούνται διαρκώς ή να είναι νωθρά.

Τα «ναι» και τα «όχι» του χειμώνα
Αποφεύγουμε τα συνθετικά υλικά στα σκεπάσματα και τα υφασμάτινα στοιχεία του δωματίου, γιατί πέρα από τον κίνδυνο αλλεργιών είναι πιο ζεστά απ’ ό,τι ίσως πιστεύουμε και μπορεί να υπερθερμάνουμε το μωρό. Μέχρι τον πρώτο χρόνο της ζωής του μωρού δεν χρησιμοποιούμε πάπλωμα και μαξιλάρι στο βρεφικό κρεβάτι.

Με τη συνεργασία της Χρυσάνθης Λαθήρα παιδίατρος 


Πηγή..imommy.gr

9 συμβουλές οργάνωσης του παιδιού για το διάβασμα


  • Ενθαρρύνετε το παιδί να αδειάζει την τσάντα του (μόνο του) όταν γυρνάει από το σχολείο και όταν επιλέγει να ξεκινήσει τη μελέτη του, να έχει μόνο ένα μάθημα μπροστά του.
  • Καθιερώστε μια «ρουτίνα» μαζί με το παιδί σας  από την ώρα που θα επιστρέψει από το σχολείο μέχρι το απόγευμα. Διατηρήστε την όσο το δυνατόν σταθερή και εξηγήστε του τη σημασία του να γνωρίζει κανείς τις ώρες που είναι αποδοτικός. (πχ  πριν τον ύπνο ή αμέσως μετά το φαγητό, η ενέργειά μας είναι αρκετά πεσμένη)
  • Ενθαρρύνετέ το να ολοκληρώνει μια εργασία πριν αρχίσει μια άλλη, τονίστε τη σημασία του να μην είναι κανείς αναβλητικός και επιβραβεύστε το για την εργασία και την προσπάθειά του.
  • Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μάθει ένα παιδί να στηρίζεται στις δυνάμεις του και να νιώθει ότι μπορεί να έχει αυτό-έλεγχο. Να νιώθει ότι μπορεί να ολοκληρώνει εργασίες και να είναι υπεύθυνο. Ενθαρρύνετε το παιδί να αναλαμβάνει την ευθύνη για τη μελέτη του (και τις συνέπειες της μη ολοκλήρωσής της) και εξηγήστε του ότι θα είστε εδώ για ό,τι χρειαστεί.
  • Φτιάξτε μια μικρή, απλή λίστα με όχι πάνω απο 3 πράγματα που πρέπει να προσέξει πριν φύγει απο το σχολείο πχ. 1. κασετίνα – βιβλία, 2. να σημειώσω τις εργασίες, 3. να πάρω όλα τα ρούχα μου. Αυτή η λίστα μπορεί να προσαρμοστεί κάποιες μέρες που χρειάζεται να προστεθεί κάτι διαφορετικό πχ. ομπρέλα.
  • Αναρτήστε το σχολικό του πρόγραμμα στο δωμάτιο του σε φανερό σημείο, στο ύψος του παιδιού για να μπορεί να το διαβάζει καθώς και στο ψυγείο της κουζίνας.
  • Επίσης βάλτε ένα ρολόι τοίχου στο δωμάτιο του για να μπορεί να ελέγχει την διάρκεια της μελέτης, του διαλείμματος που πρέπει να κάνει ανάμεσα κτλ.
  • Το παιδί να επαληθεύει μόνο του τις διαδικασίες που πρέπει να κάνει πχ. να κοιτάξω το αυριανό πρόγραμμα για να δω τι πρέπει να πάρω στη τσάντα μου.
  • Φροντίστε το γραφείο του παιδιού να έχει πάνω τα απαραίτητα, χωρίς πολλά μολύβια, στυλό και μαρκαδόρους. Επίσης την ώρα της μελέτης πρέπει να αποφεύγονται οι εξωτερικοί ήχοι (π.χ. σκούπα, τηλεόραση, ομιλίες). Όσο πιο πολλά ερεθίσματα τόσο πιο δύσκολο είναι για το παιδί να συγκεντρωθεί.


Μπαντανά Μαρίκα  Λογοθεραπεύτρια
Κέντρο Παιδιού Εφήβου Οικογένειας :  Τ. 2130 367239 / 6944 207307

Πηγή: babyradio.gr

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...